:: Niezależne Forum Pielęgniarek i Położnych ::

"Liczba państw, w których pielęgniarki uzyskują uprawnienia do przepisywania leków stale wzrasta z sześciu w publikacji ICN (Nurse Prescribing) z roku 1999 do 10 w roku 2004, i do 16 opisanych w 2009 r." - tak podaje Polskie Towarzystwo Pielęgniarskie

Rozporządzenie MZ w sprawie czynności, które może wykonać pielęgniarka bez zlecenia lekarskiego przyznacie, że jest bublem. Pielęgniarki są coraz bardziej wykształcone i niewiele za tym idzie. Możemy robić kilka specjalizacji i nadal mieć te same ograniczenia jak osoby nie kształcące się. W założeniach i celach kursów jest zdobycie przez pielęgniarkę tego i tego, a Rozporządzenie blokuje zdobyte kwalifikacje.
Leki, które możemy podawać bez zlecenia są na każdej stacji benzynowej w większym asortymencie.

Stąd prace nad możliwością wypisywania recept refundowanych przez NFZ. Chodzi głównie o opatrunki. Specjalistka pielęgniarstwa chirurgicznego może leczyć odleżyny i rany, ale i tak rodzina musi iść do lekarza, aby dostać receptę na opatrunek. Czy musi tak być?

Źródło: PTP

Liczba państw, w których pielęgniarki uzyskują uprawnienia do przepisywania leków stale wzrasta z
sześciu w publikacji ICN (Nurse Prescribing) z roku 1999 do 10 w roku 2004, i do 16 opisanych w
2009 r.
W ciągu ostatnich dwudziestu lat, rola i funkcja pielęgniarek w większości krajów zmieniała się w
istotny sposób. W wielu częściach świata pielęgniarstwo stało się dyscypliną bardziej złożoną,
techniczną i wymagającą większych umiejętności.
Coraz częściej również pielęgniarki są postrzegane jako element interdyscyplinarnego zespołu, grupa
zawodowa posiadająca własną wiedzę i doświadczenie w zakresie zarządzania opieką nad pacjentem
i świadczenia jej na co dzień, a także gotowa do pełnienia bardziej specjalistycznych funkcji i ról.
Zmiany te zachodzą w czasie kiedy nacisk na ograniczenie kosztów oraz narastające zapotrzebowanie
na nowe, kosztowne formy leczenia sprawia, że zarządzający ochroną zdrowia, a także rządy
państwowe coraz większą uwagę zwracają na wydajność i racjonalne gospodarowanie zasobami.
Wiele krajów boryka się również z problemem niedoboru pielęgniarek i innego personelu
medycznego. Jednocześnie wyzwania pojawiające się w krajach o najbardziej ograniczonych środkach
i zasobach wymagają podjęcia działań na rzecz poprawy dostępu pacjentów do opieki medycznej.
W wielu państwach pielęgniarki przejmują nowe, poszerzone i bardziej odpowiedzialne role, a
uprawnienia do przepisywania leków są tylko jednym z aspektów tych zmian jakie zachodzą w
profesji pielęgniarskiej
Od kilku lat obserwuje się zwiększone zainteresowanie tematem uprawnień do przepisywania leków
przez pielęgniarki. W poprzedniej wersji monografii dotyczącej uprawnień do przepisywania leków
przez pielęgniarki (Buchan & Calman 2004) podano kilka powodów tego stanu rzeczy, między innymi:
potrzeba zapewnienia lepszych standardów opieki pacjentom, najbardziej pilna w obszarach
wiejskich i społecznościach lokalnych,
sposób na bardziej efektywne wykorzystanie czasu i umiejętności pielęgniarek i znajdujących się w
ich dyspozycji zasobów,
dążenie pielęgniarek do umocnienia swojego statusu zawodowego i legitymizacji pracy, którą
obecnie wykonują,
poprawa relacji zawodowych pomiędzy pracownikami ochrony zdrowia,
zmniejszenie obciążenia pracą personelu medycznego.
„Pielęgniarka z uprawnieniami do przepisywania leków” to termin, który w różnych krajach może
odnosić się do więcej niż jednego rodzaju praktyki. Ponieważ ich znaczenie może się różnić, ważne
jest, aby terminy te zostały precyzyjnie zdefiniowane.
Samo „przepisywanie leków” zostało zdefiniowane jako „podejmowanie decyzji jakie leki pacjent
powinien otrzymać, w jakich dawkach i jak długo powinno trwać leczenie” (Las et al. 2001). Jest to
zatem proces wyraźnie inny od praktyki wydawania leków (która w wielu krajach jest tradycyjnie
przypisana roli aptekarza) lub ich podawania pacjentom.
Pracownik ochrony zdrowia odpowiedzialny za przepisywanie leków ponosi pełną odpowiedzialność
za ocenę stanu pacjenta, zazwyczaj na podstawie diagnostyki różnicującej. Diagnoza różnicująca
stawiana jest przez klinicystę w drodze wyboru z możliwych diagnoz w oparciu o objawy
przedmiotowe i podmiotowe zidentyfikowane u pacjenta. Pracownik ochrony zdrowia ustala jaki lek,
terapia lub forma leczenia jest odpowiedni i wystawia receptę. W wielu krajach tego rodzaju
kompetencje są zarezerwowane dla lekarzy, stomatologów i weterynarzy, jednakże w niektórych
krajach pielęgniarki posiadają obecnie uprawnienia do niezależnego przepisywania leków.
Uprawnienia pielęgniarek do niezależnego przepisywania leków mogą dotyczyć ograniczonego
zakresu receptariusza (określona lista leków i środków leczniczych jak np. w Szwecji) lub pełnego
receptariusza (jak np. w wielu stanach USA).
Respondenci twierdzili, że mają pewność, że pielęgniarki przepiszą im najlepszy lek i deklarowali, że
na pewno będą przyjmować zalecone leki (Berry at al. 2006). Najważniejsze wyniki, to opinie
pacjentów podkreślające znaczenie informacji przekazywanych przez pielęgniarki, szczególnie pełnej
informacji o działaniach niepożądanych.
Informacje przekazywane pacjentom o przepisywanych lekach mogą wpłynąć na przestrzeganie przez
nich zaleconego schematu leczenia. Problem przestrzegania przez pacjentów zaleceń
terapeutycznych jest dobrze udokumentowany. Dane wskazują, że do 50% pacjentów z przewlekłymi
chorobami nie przyjmuje leków zgodnie z zaleceniami (Departament Zdrowia 2000 w Latter et al.
2007). Pielęgniarki przepisujące leki mają unikalną szansę wpłynąć na stosowanie się pacjentów do
zaleceń. Jak pokazują to opisywane powyżej korzyści postrzegane przez pacjentów, są one bardziej
otwarte i dostępne i spędzają więcej czasu z pacjentami niż lekarze. Należy zatem docenić jak istotny
wpływ mogą mieć pielęgniarki z uprawnieniami do przepisywania leków na skuteczność terapii i
efektywność kosztową.
Badania zawierające ocenę pacjentów odnośnie przepisywania leków przez pielęgniarki są nieliczne,
jednakże można znaleźć w literaturze opis postrzeganych korzyści, takich jak dłuższy czas trwania
relacji pacjenta z pielęgniarką i częstotliwość kontaktów, dostępność, otwartość oraz styl konsultacji
medycznej i forma przekazywania informacji (Latter & Courtenay 2004). Pacjenci informowali o
szybszym dostępie do recept na leki i doceniali kompetencję pielęgniarek w obszarach
specjalistycznych, czasami uznając, że pielęgniarki lepiej radziły sobie w przepisywaniu leków z
receptariusza dla pielęgniarek, ze względu na lepszą znajomość pacjentów i produktów.
Pierwsze oceny po wprowadzeniu uprawnień do przepisywania leków przez pielęgniarki (Buchan &
Calman 2004) wykazały poprawę standardów opieki nad pacjentami i wzrost zadowolenia;
oszczędność czasu lekarzy i pielęgniarek; dostateczną wiedzę i kompetencje pielęgniarek, aby
bezpiecznie wykonywać nowe obowiązki; oszczędności kosztowe; oraz zacieśnione relacje w obrębie
całego zespołu pracowników medycznych
Stanowisko Brytyjskiego Stowarzyszenia Medycznego, którego przedstawiciele twierdzili, że brak
doświadczenia i wiedzy pielęgniarek może stanowić zagrożenie dla pacjentów. (Avery & Pringle
2005). Jednakże badanie przeprowadzone przez Latter et al. 2005 pokazało, że pielęgniarki przepisują
najczęściej leki na relatywnie lekkie dolegliwości i zdaniem oceniających ich praktyki lekarzy,
generalnie przepisują właściwe leki. Ponadto, nie ma obecnie żadnych dowodów na przypadki
przepisywania przez pielęgniarki leków spoza swojego obszaru specjalizacji. Wręcz przeciwnie,
badanie przeprowadzone już po zmianie przepisów w roku 2006 wykazało, że pielęgniarki same
ograniczają zakres przepisywanych leków do obszaru swoich kompetencji (Carey & Courtenay 2008),
Pierwsze oceny badan prowadzonych w USA zostały zebrane w formie raportów, takich jak raport
Nowozelandzkiego Ministerstwa Zdrowia (1997), Crown 1999 i Towers (1999). Talley & Brooke (1992)
sugerują, że przepisywanie leków przez pielęgniarki poprawiło dostęp do opieki medycznej dla wielu
pacjentów w USA. W badaniu opublikowanym w 1994 roku, przeprowadzonym przez panel
ekspertów, stwierdzono, że pielęgniarki wypadły lepiej niż lekarze w ocenie praktyki przepisywania
leków w podstawowej opiece zdrowotnej (Mahoney 1994). W innym amerykańskim badaniu
ustalono, że NP przepisywały leki rzadziej niż lekarze i stosowały węższy zakres leków (Rosenhaur et
al. 1984)
WHO szacuje, że aż 25% leków stosowanych w ubogich krajach (często w leczeniu najcięższych
chorób) mogą stanowić leki podrobione lub nie spełniające standardów, co niesie za sobą bardzo
poważne konsekwencje dla pacjentów (WHO 2003).
Kluczowe obszary przygotowania edukacyjnego to farmakologia i diagnostyka. Opór i sprzeciw
lekarzy może brać się z przekonania, że pielęgniarki nie będą w stanie opanować wiedzy z tych
obszarów w wystarczająco wysokim stopniu. Jednakże, po wprowadzeniu w życie uprawnień do
przepisywania leków przez pielęgniarki i przeprowadzeniu oceny, zebrane dowody wskazują, że
obawy lekarzy są bezpodstawne i że po przejściu wymaganego szkolenia i pod warunkiem
zapewnienia niezbędnego wsparcia, pielęgniarki sprawdzają się w przepisywaniu leków w obszarze
swojej specjalizacji i doskonale zdają sobie sprawę z własnych ograniczeń.

moim zdaniem jest to kwestia czasu, kiedy pielęgniarki na całym świecie będą wypisywać recepty i będzie to częścią praktyki pielęgniarskiej.
właśnie po to podnosimy kwalifikacje przez cały okres pracy zawodowej, aby mieć więcej uprawnień i pracować samodzielnie, jak mamy zapisane w Ustawie:)

W teorii wygląda to nieźle, ale...
Dla mnie to jest przerzucanie obowiązków lekarza na pielęgniarkę, ponieważ nie wierzę w dobre intencje MZiOS.
Lekarze bardzo chętnie wykorzystują naiwność pielęgniarek pod płaszczykiem "mam do pani ogromne zaufanie...." i ... robi "naiwna pani" za lekarza to i owo! Zawsze tłumaczę młodszym pielęgniarkom: nie dajcie się wykorzystywać! To (...) nie jest obowiązek pielęgniarki tylko lekarza! itp. Za mnie lekarz nie pracuje, nie myje pacjentów, nie robi iniekcji, nie karmi chorych i ja nie chcę za nich wypisywać recept. To kolejny obowiązek, który dokłada się nam, ale oczywiście nie podnosząc naszego wynagrodzenia. Nie dajcie robić sobie wody z mózgu! Lekarzom ubywa przez to obowiązków, a nam przybywa! Dla mnie to nie jest sposób na podniesienie prestiżu zawodu pielęgniarki, tylko kolejny raz wykorzystanie jej!
Dziwne jest, że taka propozycja pojawiła się właśnie wtedy, gdy lekarze protestują, bo nie chcą wziąć na siebie odpowiedzialności za przepisanie refundowanych leków osobom nieuprawnionym, a tym samym płacić kar finansowych w sytuacji, gdy dojdzie do wypisania takiej recepty. Ciekawa jestem, ile z nas jest w stanie sprawdzić, czy ubezpieczenie jest ważne, czy już nie??? Już różne papierki widziałam, a potem okazało się, że zmieniono datę (nota bene bardzo fachowo!) na ubezpieczeniu, ktoś już nie pracuje bo go zwolniono, itp.
Pozdrawiam i życzę trochę więcej ostrożności!!! Nie liczcie na to, że nagle zaczęto nas tak wysoko cenić!!!

PTP zatraciło chyba kontakt z rzeczywistością. Jeśli chce lżejszym uczynić los pacjenta niech lobbuje za zmianami systemowymi, powoływanie się na fakt, że w cywilizowanych krajach pielęgniarki wypisują recepty, nie jest dla mnie argumentem, bo nam do cywilizacji w ochronie zdrowia jeszcze bardzo daleko, recepty tego nie zmienią, a nam przybędzie dodatkowa praca. Już widzę, jak pielęgniarki (2 na dyżurze na 90 osobowym oddziale psychiatrycznym, często przepełnionym) zacierają ręce z radości na samą myśl o wypisywaniu recept. Nie tak dawno czytałam, chyba w Dzienniku Gazety Prawnej, jak to Fundusz każe lekarzom zwracać koszty zakwestionowanych refundacji, wielu lekarzy POZ boi się wystawiać recepty, bo Funduszowi może się nie spodobać wszystko. Zastanawiam się w co gra PTP? Nie dajmy sobie wcisnąć tej roboty. Masz rację, wiolaOIOM, mdli mnie już od tych pomysłów na podniesienie prestiżu zawodu, pod przykrywką tego hasła forsuje się każdy, nawet najbardziej absurdalny pomysł, jeśli czegoś nie chcą robić lekarze, bo im za to NIE PŁACĄ,to na pewno zrobią to pielęgniarki (np. zwolnienia L-4).

Szkada, że niektóre z nas podniecają się i widzą w tym DOWÓD ZAUFANIA do pielęgniarek!

na razie pielegniarki wypisuja recepty - wlasnie za lekarzy, bo nie maja do tego uprawnien, w sytuacji gdy bedzie to rozwiazane "odgornie" jako normalny nazwijmy to obowiazek, beda robily to za same siebie. I nie samo wypisywanie recepty jest podniesieniem kwalifikacj, ale wypisywanie recept bedzie konsekwencja wiekszych mozliwosci i samodzielnosci pielegniarek (np moglyby to robic pielegniarki specjalistki).

Obecnie niezaleznie od kwalifikacji- studiow, specjalizacji itd obowiazki pielegniarek sie nie roznia. chodzi o to, aby pielegniarka, ktora cale zycie zawodowe pracuje na wlasna wiedze mogla ja wykorzystac w pracy. A jesli wypowiadamy sie, ze nam do cywilizacji daleko, to dla mnie oznacza to, ze jest ok tkwijmy sobie dalej w tym grajdole zacofania, narzekajmy jak nam zle i dalej nic nie robmy. dziwie sie, ze w czasach kiedy tak wiele z nas konczy studia, kursy, specjalizacje -----nie chcemy zmian, wiekszych uprawnien, rzeczywistych kwalifikacji w miejscu pracy, wiekszej odpowiedzialnosci. smutne, bo narzekamy jak malo zarabiamy, jak zle nas traktuja, a na swiecie pielegniarki maja tak dobrze. Ale maja tak bo sobie to wypracowaly ciezko przez dziesiatki lat

Gdzieś moja poprzedniczka (post wyżej) zatraciła kontakt z rzeczywistością! Ukończyłam i studia, i specjalizację, ale dla mnie nie jest zaszczytem wypisywanie recept za lekarza!!! Nie tak widzę prestiż, szacunek i (popularne) docenianie nas za naszą CIĘŻKĄ pracę. Jakbym słyszała wypowiedź LALECZEK Z IZB PIELĘGNIARSKIECH
No cóż, każdy ma prawo do własnego zdania, a tym samym do własnej oceny zaszczytu w postaci wypisania recepty.


Pozdrawiam i te zaszczycone nowym zadaniem, i te, którym nie podoba się zmniejszanie pracy lekarzom kosztem pielęgniarek.

no to teraz tylko trzeba czekać na zorganizowanie specjalistycznego kursu aby móc wypisywać recepty. pewnie ze 2 semestry pochodzimy żeby wyręczyć doktorków rodzina, dzieci na drugi plan bo pielęgniarka podnosi ,,kwalifikacje''

na poczatek proponuje zapoznanie sie z calym tym "wystawianiem recept przez pielegniarki", zgodnie z opinia PTP oraz organizacją pracy pielegniarek w krajach gdzie takie rozwiazanie jest wprowadzone i wtedy sie okaze, ze nie chodzi o wyreczanie lekarzy.
a kontakt z rzeczywistoscia polskiego pielegniarstwa stracilam juz bardzo dawno temu, dzieki Bogu